O tych rozsianych po świecie „Dla tych w śniegach po wiek, *dla tych na brzegach dwóch rzek, *dla tych za morzem spokojnym jak ptak, gada nasz stół, kutia i karp, *dla nich opłatek bielutki jak mróz, *dla nich nasz dom, kolęda i noc.Dla tych w grzechu po śmierć, *dla tych w powrozach na dnie, *dla tych, co garb swój dźwigają jak schron, prostych i złych, zdartych przez los, *dla nich żytniówki kubeczek i chleb, ciepły nasz dom, kolęda i sen. Dla tych w drodze po kres, *dla tych niczyich jak pies, *dla tych rozsianych po świecie jak śnieg, braci zza gór, zza mórz i zza rzek, *dla nich nasz smutek,…